Gast
Door: Corine
Blijf op de hoogte en volg Corine
08 Augustus 2009 | Cambodja, Phnom-Penh
Dag trouwe lezers,
Deze keer geen verhaal van Corine maar van broer Vis. Het is mij een eer gast te zijn op deze blog en nog mooier is dat ik er in het land zelf gebruik van maak! Ik ben de laatste twee weken hier in Cambodja geweest om te zien hoe het leven er hier aan toe gaat. En dat is een ervaring kan ik je vertellen! Eerdere bezoekers kunnen dit zeer zeker bevestigen (Ik zeg hier toch niets teveel Pa en Arie?). Wat een verschil met thuis maar dat is ook logisch in een ontwikkelingsland. Het is een land van te korte bezemsstokken, van het mooiste groen wat ik ooit gezien heb, van prachtige vergezichten afgewisseld door bergen afval, modderige wegen, de liefste glimlach en een land waar tijd gewoon niet hetzelfde betekend als bij ons. En dat zijn nog maar een paar hele kleine dingen want er is zoveel meer! Ik ben vooral de eerste week erg onder de indruk geweest van al het nieuws wat via mijn zintuigen binnen kwam. Niet alleen wat je ziet en wat je hoort maar ook de geuren zijn zo, laten we zeggen, soms wat bijzonder en opmerkelijk. Je bent werkelijk ergens anders op de wereld.
Wat ik ook heel erg leuk vond, was de ontmoetingen met andere VSO mensen in dit land. Het zijn de mensen die ik als naam voorbij zag komen maar nu weet ik ook welk gezicht er bij hoort. Tijdens de verschillende avondjes bij die mensen thuis hoor je ook zoveel andere verhalen van de mensen in dit land. Leuke verhalen maar ook verhalen en ervaringen die minder prettig zijn.
Er is iets wat ik publiekelijk toe wil en moet geven: Corine weet de weg in Cambodja! Niet alleen met de bus en taxi maar ook op de fiets en op de brommer. Ze heeft mij meerdere malen verbaasd. (nu moet wel gezegd worden dat er in heel Cambodja vier wegen zijn en dat elke stad in simpele blokken is verdeeld dus zo heel erg moeilijk is het niet maar toch..) We zijn in veel verschillende delen van het land geweest, in het noord-westen waar er een heus tropisch regenwoud was en in het stoffige westen en telkens kwamen wij precies daar waar wij wilden komen. En iedereen die Corine een beetje kent of wel eens meegereden is, weet dat dit heel bijzonder is... Normaal stapte je niet in zonder lunchpakket, zelfs niet als je naar het Makado ging..
Ik zou nog zo veel kunnen vertellen maar het meeste is al eens geschreven door Corine de laatste twee jaar en aangezien zij dit op een veel betere manier kan doen dan ik, laat ik het daarbij. Ik kan niet anders zeggen dan dat het heel indrukwekkend is geweest en natuurlijk bijzonder gezellig want dat was het ook!!! Voor vandaag gaan we de cocktailbars af in Siem Reap (of is 10.00 uur te vroeg?) en morgen helaas weer naar huis....
Een hartelijke groet uit Camboland,
En o ja, Corine is bang voor olifanten... wha ha ha ha....
Deze keer geen verhaal van Corine maar van broer Vis. Het is mij een eer gast te zijn op deze blog en nog mooier is dat ik er in het land zelf gebruik van maak! Ik ben de laatste twee weken hier in Cambodja geweest om te zien hoe het leven er hier aan toe gaat. En dat is een ervaring kan ik je vertellen! Eerdere bezoekers kunnen dit zeer zeker bevestigen (Ik zeg hier toch niets teveel Pa en Arie?). Wat een verschil met thuis maar dat is ook logisch in een ontwikkelingsland. Het is een land van te korte bezemsstokken, van het mooiste groen wat ik ooit gezien heb, van prachtige vergezichten afgewisseld door bergen afval, modderige wegen, de liefste glimlach en een land waar tijd gewoon niet hetzelfde betekend als bij ons. En dat zijn nog maar een paar hele kleine dingen want er is zoveel meer! Ik ben vooral de eerste week erg onder de indruk geweest van al het nieuws wat via mijn zintuigen binnen kwam. Niet alleen wat je ziet en wat je hoort maar ook de geuren zijn zo, laten we zeggen, soms wat bijzonder en opmerkelijk. Je bent werkelijk ergens anders op de wereld.
Wat ik ook heel erg leuk vond, was de ontmoetingen met andere VSO mensen in dit land. Het zijn de mensen die ik als naam voorbij zag komen maar nu weet ik ook welk gezicht er bij hoort. Tijdens de verschillende avondjes bij die mensen thuis hoor je ook zoveel andere verhalen van de mensen in dit land. Leuke verhalen maar ook verhalen en ervaringen die minder prettig zijn.
Er is iets wat ik publiekelijk toe wil en moet geven: Corine weet de weg in Cambodja! Niet alleen met de bus en taxi maar ook op de fiets en op de brommer. Ze heeft mij meerdere malen verbaasd. (nu moet wel gezegd worden dat er in heel Cambodja vier wegen zijn en dat elke stad in simpele blokken is verdeeld dus zo heel erg moeilijk is het niet maar toch..) We zijn in veel verschillende delen van het land geweest, in het noord-westen waar er een heus tropisch regenwoud was en in het stoffige westen en telkens kwamen wij precies daar waar wij wilden komen. En iedereen die Corine een beetje kent of wel eens meegereden is, weet dat dit heel bijzonder is... Normaal stapte je niet in zonder lunchpakket, zelfs niet als je naar het Makado ging..
Ik zou nog zo veel kunnen vertellen maar het meeste is al eens geschreven door Corine de laatste twee jaar en aangezien zij dit op een veel betere manier kan doen dan ik, laat ik het daarbij. Ik kan niet anders zeggen dan dat het heel indrukwekkend is geweest en natuurlijk bijzonder gezellig want dat was het ook!!! Voor vandaag gaan we de cocktailbars af in Siem Reap (of is 10.00 uur te vroeg?) en morgen helaas weer naar huis....
Een hartelijke groet uit Camboland,
En o ja, Corine is bang voor olifanten... wha ha ha ha....
-
08 Augustus 2009 - 07:50
Petra:
ben toch zó benieuwd naar de uitgebreide versie van dit bericht en natuurlijk: de foto's!!!
tot volgende week en voor nu: geniet er nog ff van!!! goeie reis terug en kusje voor tante cor. -
08 Augustus 2009 - 08:14
Hilde:
Veel gezien,lekker bijgekletst,genoten,je verbaast en feest gevierd: daar ging je toch allemaal voor.
Arjan, geef je zus van ons nog even een extra knuffel en goeie reis terug!
Gr. Jan en Hilde -
08 Augustus 2009 - 10:34
Petra:
en oh ja, ben ook zó benieuwd naar ál die souvenirs die je voor ons meebrengt ;-)!!! -
08 Augustus 2009 - 11:33
Rick:
Heftig, bang voor olifanten.. jufje toch :o -
08 Augustus 2009 - 20:34
't Aquarium:
Wat leuk een gastredacteur, wat een mens, verraad hij meteen het richtingsgevoel van Corine en de angst voor olifanten. Van je familie moet je het maar hebben. -
09 Augustus 2009 - 06:49
Corine:
En nou is 'ie al weer weg... 't Was een feest!! -
09 Augustus 2009 - 11:46
Danielle:
prbeer je ons jaloers te maken ofzo :-p grapjeee
doe corine maar de groete
enne dan moet je corine juist op een olifant zette dan kan je lache
:-d
xxx -
10 Augustus 2009 - 07:21
Jozien:
en dan is het alweer voorbij.. ben erg benieuwd naar vis z'n verhalen! en die van jou natuurlijk ook, we bellen -
10 Augustus 2009 - 17:56
Vis:
Ik ben weer thuis na een redelijk voorspoedige reis. Je bent uiteindelijk toch een aardig eindje onderweg vanuit het verre cambodja! -
13 Augustus 2009 - 04:43
Emily:
Het was me een waar genoegen om broer en zuslief over de vloer te hebben, ook als was het maar voor 12 uurtjes.. Haahha.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
