Gaaaaaaap
Door: Corine
Blijf op de hoogte en volg Corine
31 Augustus 2008 | Cambodja, Sisŏphŏn
Het is vakantie. Dat betekent: scholen dicht voor 2 maanden. Zelfs iets langer dit jaar, aangezien veel (lees: alle) scholen al eerder dicht gingen vanwege de verkiezingen. Veel leraren waren betrokken bij het verkiezingsproces en die ene week na de verkiezingen vond bijna niemand het nog de moeite om nog een weekje les te geven. Tot niemands verwachting heeft minister president Hun Sen, die hier al ruim 20 jaar op de troon zit, ook deze verkiezingen weer gewonnen. Het was een heel circus en ik heb zo mijn twijfels over de rechtmatigheid ervan. Maar daar wordt niet over gesproken…Ik heb inmiddels mijn intrek in mijn nieuwe kantoor genomen. Welk een verbetering! Ik heb een bureau in dezelfde ruimte als de rest van mijn collega's en dat is qua samenwerking en mensen leren kennen een enorme vooruitgang. Ik ben er helemaal blij mee.
Qua werk verveel ik me inmiddels drie slagen de rondte in. Alle dingen die ik kon verzinnen heb ik inmiddels wel zo’n beetje gedaan. Nog geprobeerd om een team leraren naar school te krijgen om alvast wat dingen op te starten voordat het nieuwe jaar begint. Helaas zijn ze allemaal druk bezig op het land en met andere zaken dus dat plan ging mooi niet door. Al mijn hoop is nu op de toekomstige modelschool gericht. Vorige week heb ik met het team van die school een needs-analysis gedaan. Op zich zijn daar wel wat interessante dingen uitgekomen waar ik verder met ze op door kan borduren. Ze willen heel graag een studietour doen: een bestaande modelschool bezoeken in een ander district. Dus ga ik morgen verder met het opstellen van een financieel plaatje. Kijken of het uitvoerbaar is met zo min mogelijk geld want ik heb beschikking over een zeer, zeer bescheiden budget. Daarnaast wil ik ook een workshop geven met betrekking tot het lesgeven met behulp van ‘resources’. Uit de anaylse kwam naar voren dat veel leraren het moeilijk vinden om les te geven met behulp van (hulp)middelen. Middelen moet je ruim zien; dit is zo’n beetje alles wat ze kunnen gebruiken naast het textboek. Heel veel leraren geven primair les uit dat boek: alles wordt op de letter gevolgd. Kinderen stellen geen vragen en doen alleen wat ze verteld wordt. De meeste lessen bestaan uit herhalen. Ik heb al zoveel lessen gezien waarbij de leerkracht de stof voorleest, daarna nog een keer, en nog een keer (en soms; jawel: nog een keer!). Dan is het de beurt aan de kindertjes. Die gaan herhalen herhalen herhalen tot ze er haast bewusteloos van naast hun houten bankje pletteren. Dat is zo ongekend tenenkrommend saai; ongelofelijk. En daarbij ben ik er van overtuigd dat kinderen maar beperkt leren op deze manier. Een van de onderdelen van het kindvriendelijk maken van de scholen is lesgeven met behulp van middelen. Bijvoorbeeld kinderen die leren tellen met concrete materialen laten werken en ze niet alleen getallen laten opdreunen. Leraren weten dat het goed is om de kinderen een spelletje te laten doen als overgang van de ene naar de andere les, maar vinden het moeilijk om iets te bedenken. We proberen leraren te laten zien dat kinderen veel leren door samen te werken. Kortom, leren op verschillende manieren met verschillende middelen. Leren door luisteren, praten en doen. Luisteren en praten is dus niet alleen herhalen tot je er bij neer valt. Er is nog veel werk te doen. We proberen een overgang te bewerkstelligen naar meer kindgericht onderwijs: het kind centraal stellen en dus rekening te houden met de verschillen tussen de kindertjes. De een leert nou eenmaal wat sneller dan de ander, de een is autidief ingesteld, de ander wat visueler. Dat valt voor de leraren niet mee om daar allemaal rekening mee te houden. Vandaar de workshop ‘teaching with resources’. Verder komt er in een November een YfD (Youth for Development volunteer) richting Banteay Meanchey. Ze zal hoofdzakelijk met mij gaan werken aangezien ik 2 districten heb. Dus de komende maand ga ik haar placement visit week maar voorbereiden, samen met die workshop en nog wat administratieve klusjes en daar ga ik dus een HELE maand over doen. O wat verlang ik soms naar wat ouwerwetse stress…. Als iemand nog een klusje heeft; ik hou me aanbevolen!
Om de tijd wat te doden neem ik volgende week mijn laaste 2 vrije dagen op en hobbel ik vrolijk samen met buurman Onno en misschien Jean even naar Thailand voor een paar dagen. Naar ik begreep zijn ze daar momenteel nog al van de demonstreerderige, maar ach, dat doen ze vast niet op mijn beoogde bounty eilandje.
De scholen beginnen morgen weer, joepie! Iedereen veel sterkte en kinders; zet ‘m op, heel veel success in het 2e jaar!!
Qua werk verveel ik me inmiddels drie slagen de rondte in. Alle dingen die ik kon verzinnen heb ik inmiddels wel zo’n beetje gedaan. Nog geprobeerd om een team leraren naar school te krijgen om alvast wat dingen op te starten voordat het nieuwe jaar begint. Helaas zijn ze allemaal druk bezig op het land en met andere zaken dus dat plan ging mooi niet door. Al mijn hoop is nu op de toekomstige modelschool gericht. Vorige week heb ik met het team van die school een needs-analysis gedaan. Op zich zijn daar wel wat interessante dingen uitgekomen waar ik verder met ze op door kan borduren. Ze willen heel graag een studietour doen: een bestaande modelschool bezoeken in een ander district. Dus ga ik morgen verder met het opstellen van een financieel plaatje. Kijken of het uitvoerbaar is met zo min mogelijk geld want ik heb beschikking over een zeer, zeer bescheiden budget. Daarnaast wil ik ook een workshop geven met betrekking tot het lesgeven met behulp van ‘resources’. Uit de anaylse kwam naar voren dat veel leraren het moeilijk vinden om les te geven met behulp van (hulp)middelen. Middelen moet je ruim zien; dit is zo’n beetje alles wat ze kunnen gebruiken naast het textboek. Heel veel leraren geven primair les uit dat boek: alles wordt op de letter gevolgd. Kinderen stellen geen vragen en doen alleen wat ze verteld wordt. De meeste lessen bestaan uit herhalen. Ik heb al zoveel lessen gezien waarbij de leerkracht de stof voorleest, daarna nog een keer, en nog een keer (en soms; jawel: nog een keer!). Dan is het de beurt aan de kindertjes. Die gaan herhalen herhalen herhalen tot ze er haast bewusteloos van naast hun houten bankje pletteren. Dat is zo ongekend tenenkrommend saai; ongelofelijk. En daarbij ben ik er van overtuigd dat kinderen maar beperkt leren op deze manier. Een van de onderdelen van het kindvriendelijk maken van de scholen is lesgeven met behulp van middelen. Bijvoorbeeld kinderen die leren tellen met concrete materialen laten werken en ze niet alleen getallen laten opdreunen. Leraren weten dat het goed is om de kinderen een spelletje te laten doen als overgang van de ene naar de andere les, maar vinden het moeilijk om iets te bedenken. We proberen leraren te laten zien dat kinderen veel leren door samen te werken. Kortom, leren op verschillende manieren met verschillende middelen. Leren door luisteren, praten en doen. Luisteren en praten is dus niet alleen herhalen tot je er bij neer valt. Er is nog veel werk te doen. We proberen een overgang te bewerkstelligen naar meer kindgericht onderwijs: het kind centraal stellen en dus rekening te houden met de verschillen tussen de kindertjes. De een leert nou eenmaal wat sneller dan de ander, de een is autidief ingesteld, de ander wat visueler. Dat valt voor de leraren niet mee om daar allemaal rekening mee te houden. Vandaar de workshop ‘teaching with resources’. Verder komt er in een November een YfD (Youth for Development volunteer) richting Banteay Meanchey. Ze zal hoofdzakelijk met mij gaan werken aangezien ik 2 districten heb. Dus de komende maand ga ik haar placement visit week maar voorbereiden, samen met die workshop en nog wat administratieve klusjes en daar ga ik dus een HELE maand over doen. O wat verlang ik soms naar wat ouwerwetse stress…. Als iemand nog een klusje heeft; ik hou me aanbevolen!
Om de tijd wat te doden neem ik volgende week mijn laaste 2 vrije dagen op en hobbel ik vrolijk samen met buurman Onno en misschien Jean even naar Thailand voor een paar dagen. Naar ik begreep zijn ze daar momenteel nog al van de demonstreerderige, maar ach, dat doen ze vast niet op mijn beoogde bounty eilandje.
De scholen beginnen morgen weer, joepie! Iedereen veel sterkte en kinders; zet ‘m op, heel veel success in het 2e jaar!!
-
31 Augustus 2008 - 14:45
Nic-nog Niet Gewend :
Hoi Hoi,
ik heb nog 3 dagen en dan ga ik fysiek weer aan de slag, Met mijn hele brain nog in China hoor.
Ik stuur je even een losse email want ik heb allerlei trainingsmateriaal voor je van VAK en verschillende werkvormen etc. netjes uitgewerkt! Ook al heb je dan wat minder te doen, hoef je niet weer de Cambodjaanse Loempia uit te vinden!
Geniet, want het valt niet zo mee in NL!
Liefs Nicole -
01 September 2008 - 08:13
Rick:
Pure kindermishandeling!
Ik heb best wel zin in vandaag.. ookal hoef ik alleen men rooster op te halen :P -
01 September 2008 - 10:18
Danielle:
Die succes kunnen we wel gebruiken. ik krijg het druk genoeg. ik moet vandaag gelukkig alleen m'n rooster op te halen. dus vandaag nog rustig aan. maar morgen begint het voor mij ook weer echt. jammer genoeg. liefst had ik altijd vakantie.:)
over 22 dagen jarig, joepie!!! ;) ;)
-xxx-
Danielle
-
01 September 2008 - 19:23
Jozien:
Klinkt toch vrij nuttig moet ik zeggen. bizar dat ze niet een spelvorm kunnen bedenken, hoe bedoel je cultuur verschil! Veel plezier op je bounty eiland!! mmm (even vandaag vergeten..) -
02 September 2008 - 13:03
Hilde:
Je bent daar, zo te zien, onderwijskundig
(en dat niet alleen?) minstens 50 jaar terug in de tijd.
Zet'm op met al je goede ideeën en zie de rust toch maar als een welverdiende vakantie. Alleen, zou je wel naar Thailand gaan? Er zijn toch wel andere, rustiger bestemmingen te bedenken?
Liefs, Hilde, met een groetje van Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
