'Motodop, lady?'
Door: Corine
Blijf op de hoogte en volg Corine
29 Oktober 2009 | Cambodja, Khett Batdambang
Update! Allereerst iedereen heel erg bedankt voor alle feestelijkheden in de vorm van kaarten, telefoontjes, emails, tekeningen en kadootjes vanwege mijn verjaardag, erg leuk! Ik heb voor de gezelligheid maar een flesje wijn op jullie en op mij gedronken, ‘t was tenslotte een grootse en meeslepende gebeurtenis.
We hebben een nieuw kantoor. Een belachelijk groot gebouw, ver weg van de beschavingen en dus ook ver weg van een bakkie koffie. Het gebouw was nog niet helemaal af maar aangezien we het andere kantoor uitmoesten, werd er toch maar verhuisd. Helaas zijn ze hier niet bekend met het fenomeen technische inspectie voor de officiele oplevering. Het kan dus zomaar voorkomen dat er bijvoorbeeld geen fatsoenlijk werkende toiletten zijn. 1 dag na ingebruikname zijn de toiletblokken al lekker Cambodjaans: geen stromend water maar ze worden wel vrolijk gebruikt. Op het moment is er wel een beetje water maar dat is dan weer net niet genoeg om het toilet mee door te spoelen. Ons kantoor bevindt zich direct naast een van de toiletblokken. Op de derde verdieping is er iets niet helemaal goed gegaan met de waterleiding en het water dat voorradig is, komt via het plafond naar beneden. Wij vermoeden dat een en ander verergert als het hard regent en nou wil het geval dat het momenteel regenseizoen is. Iedere ochtend begint dus met het dweilen van de vloer want het stroomt rechtstreeks bij ons binnen vanwege een klein niveau verschil tussen toiletblok en VSO kantoor. Gelukkig zitten de stopcontacten vrij ver bij de deur vandaan. Niet dat dat nou zoveel gevaar kan opleveren want 9 van de 10 keer hebben we toch geen elektriek. Ik ben momenteel druk bezig om diverse mensen te leren kennen op de nieuwe scholen en de nieuwe DOE’s. De plannen liggen klaar maar de implementatie laat nog even op zich wachten. Eerst een beetje vertrouwen winnen.
In September is Hessel langs geweest , erg gezellig. We hebben een geweldige boottrip van Battambang naar Siem Reap gemaakt. De planning was om het weekeind in Battambang te blijven maar er was een begrafenis naast mijn huis gaande. De herrie was niet te harden dus de reisplannen aangepast en lekker naar Siem Reap gevlucht. Aangezien de tijd beperkt was moesten er keuzes gemaakt worden. Party crashen in BB, tempelen in Siem Reap, bliksem bezoek aan PP en via BB door naar Koh Chang in Thailand. Het weer zat een beetje tegen maar het is toch zo’n heerlijk eiland, dat maakt een hoop goed. Onze uiterst luxe en comfortabele accommodatie stond op het strand dus prachtig uitzicht over zee, en had zelfs een warm water douche (die ik als milieu freak en geharde VSO-er uiteraard niet heb gebruikt Hessel.) Het resort bevond zich op loopafstand van een aantal winkeltjes, restaurantjes en cafeetjes, inclusief pooltafels-met-gezelschap. Op de hoek zat een zaakje waar ze echte STOKBROODJES KAAS verkochten!!! Fatsoenlijk, ouwerwets lekker smakend stokbrood, zonder de gewoonlijke enorme hoeveelheid suiker die de Cambodjanen steevast door het deeg mengen, belegd met grote plakken echte smeuiige verse Goudse kaas. Ik moest na 6 broodjes haast naar huis gerold worden, wat een feest mensen! Heerlijk op het terras gezeten, omgeven door hordes andere Nederlanders die ook aan de broodjes kaas zaten. Wat zijn het toch avonturiers, die toeristen…
De 6 maanden studeren zijn inmiddels al weer voorbij. Het enige dat vriend Onno en mij nog restte was een klein detail dat ‘examen’ heet. Beiden hadden we de 3 voorafgaande weken aan het examen een serieus concentratieprobleem, wat resulteerde in een matige voorbereiding. Maar toch, vol goede moed togen wij 13 oktober om 13.45 u naar IDP waar het examen zou plaats vinden. We bleken de enige kandidaten te zijn en werden in een kamertje gestopt met een grote ovalen tafel in het midden. Onno aan de ene kant en ik aan de andere. Om 14.15 u komt de surveillant binnen met een pak papieren onder zijn arm. Hij vraagt wie O. de Weerd is en begint Onno vervolgens allerlei procedures uit te leggen en allerlei formulieren en weet ik wat meer onder de neus te schuiven. ‘Eehhm, meneer de surveillant, heeft u misschien ook van die mooie formulieren en boekjes voor mij?’ De surveillant keek mij daarop vervolgens uiterst glazig aan en gaf als reactie: ‘Nee, alleen hij (wijzend naar Onno) doet examen.’ Zou die beste man nou echt gedacht hebben dat ik de komende 3 uur naar Onno zou gaan zitten staren? (Je bent prachtig hoor Onno, daar niet van maar 3 uur is beetje overdreven, vind je niet?) Nog eens gevraagd en benadrukt dat ik toch echt ook datzelfde examen dien te gaan maken. De surveillant begon wat onrustig te worden en na nog wat aandringen is hij vervolgens op zoek gegaan naar de manager. Dat bleek dezelfde man die ik 1,5 week eerder een bevestiging had gestuurd. Na ettelijke keren heen en weer geloop, telefoontjes en uiteindelijk de manager himself, kwamen mijn papieren alsnog boven water en konden we eindelijk starten. Het kostte me relatief nog aardig wat tijd om weer rustig op aarde neer te dalen, op normale temperatuur te komen (de stoom kwam op een gegeven moment uit m’n oren) en me te concentreren op dat examen. Ach en wee en wat was dat een hels karwei zeg. We zijn na afloop via de pinautomaat linea recta aan de drank gegaan. Dat was volgens ons de enige en tevens juiste reactie op dit hele debacle. Ik hoop dat de resulaten nog lang op zich laten wachten, dan is er in ieder geval nog hoop.
Ik geniet met volle teugen van de luxe in Battambang. Er is bijvoorbeeld een zwembad vrij dicht bij mijn huis en daar maak ik dankbaar gebruik van. Ik begin zowaar steeds meer mensen te leren kennen. Zeker in het zwembad kom ik vaak dezelfde mensen tegen en door een van mijn nieuwe zwemvrinden, een arts, ben ik bijvoorbeeld van de week aan de dinertafel van de staf van het emergency ziekenhuis beland. (Altijd handig om wat verpleegkundigen en chirurgen in de kennissenkring te hebben, je weet maar nooit haha!) Verder tracht ik mij om de dag om 5.45 uur uit bed te hijsen om te gaan…. Joggen. Wat??? Ja joggen. Ik heb per ongeluk gezegd dat ik wel een halve marathon zou gaan lopen op 6 december in Ankor Wat. Wist ik veel hoe ver dat was. Mijn hemel wat een spul zeg. Het enige tijdstip op de dag waarop rennen enigszins dragelijk is in de tropen is dus ‘s morgens heel vroeg. Tja, en dat schiet er wel eens bij in. Ik lig inmiddels een klein beetje achter op het trainingsschema, dat zoiezo belachelijk intens en onmogelijk is. Het ergste tot nu toe was dat ik laatst over straat liep te zwoegen en dat er een motodop driver naast me kwam rijden: “you want moto lady?”
Ik ga m’n tas pakken voor komend weekeind. Op naar Phnom Penh voor het jaarlijkse roeifestijn op de Mighty Mekong en de kneuzen van VSO hebben ook dit jaar weer een bootje weten te bemachtigen. 40 enthousiaste prutsers opeen gepakt in een boot van 50cm bij pakweg 40 meter, ik heb er nu al zin in! Waterfestival betekent tevens verplichte vrije dagen die ik denk ik al studerend (ik heb cursus 2 er maar gelijk achteraan geplakt) aan de kust ga doorbrengen, het kan rotter toch? Lekker warm in het zonnetje, zeetje, strandje…. Beter dan die miezerige 5 graden bij jullie. Zwaai!
PS. Iemand heel erg bedankt voor het upgraden van mijn fotoruimte! Mijn fototoestel heeft alleen kuren op het moment dus nog even geen foto's
We hebben een nieuw kantoor. Een belachelijk groot gebouw, ver weg van de beschavingen en dus ook ver weg van een bakkie koffie. Het gebouw was nog niet helemaal af maar aangezien we het andere kantoor uitmoesten, werd er toch maar verhuisd. Helaas zijn ze hier niet bekend met het fenomeen technische inspectie voor de officiele oplevering. Het kan dus zomaar voorkomen dat er bijvoorbeeld geen fatsoenlijk werkende toiletten zijn. 1 dag na ingebruikname zijn de toiletblokken al lekker Cambodjaans: geen stromend water maar ze worden wel vrolijk gebruikt. Op het moment is er wel een beetje water maar dat is dan weer net niet genoeg om het toilet mee door te spoelen. Ons kantoor bevindt zich direct naast een van de toiletblokken. Op de derde verdieping is er iets niet helemaal goed gegaan met de waterleiding en het water dat voorradig is, komt via het plafond naar beneden. Wij vermoeden dat een en ander verergert als het hard regent en nou wil het geval dat het momenteel regenseizoen is. Iedere ochtend begint dus met het dweilen van de vloer want het stroomt rechtstreeks bij ons binnen vanwege een klein niveau verschil tussen toiletblok en VSO kantoor. Gelukkig zitten de stopcontacten vrij ver bij de deur vandaan. Niet dat dat nou zoveel gevaar kan opleveren want 9 van de 10 keer hebben we toch geen elektriek. Ik ben momenteel druk bezig om diverse mensen te leren kennen op de nieuwe scholen en de nieuwe DOE’s. De plannen liggen klaar maar de implementatie laat nog even op zich wachten. Eerst een beetje vertrouwen winnen.
In September is Hessel langs geweest , erg gezellig. We hebben een geweldige boottrip van Battambang naar Siem Reap gemaakt. De planning was om het weekeind in Battambang te blijven maar er was een begrafenis naast mijn huis gaande. De herrie was niet te harden dus de reisplannen aangepast en lekker naar Siem Reap gevlucht. Aangezien de tijd beperkt was moesten er keuzes gemaakt worden. Party crashen in BB, tempelen in Siem Reap, bliksem bezoek aan PP en via BB door naar Koh Chang in Thailand. Het weer zat een beetje tegen maar het is toch zo’n heerlijk eiland, dat maakt een hoop goed. Onze uiterst luxe en comfortabele accommodatie stond op het strand dus prachtig uitzicht over zee, en had zelfs een warm water douche (die ik als milieu freak en geharde VSO-er uiteraard niet heb gebruikt Hessel.) Het resort bevond zich op loopafstand van een aantal winkeltjes, restaurantjes en cafeetjes, inclusief pooltafels-met-gezelschap. Op de hoek zat een zaakje waar ze echte STOKBROODJES KAAS verkochten!!! Fatsoenlijk, ouwerwets lekker smakend stokbrood, zonder de gewoonlijke enorme hoeveelheid suiker die de Cambodjanen steevast door het deeg mengen, belegd met grote plakken echte smeuiige verse Goudse kaas. Ik moest na 6 broodjes haast naar huis gerold worden, wat een feest mensen! Heerlijk op het terras gezeten, omgeven door hordes andere Nederlanders die ook aan de broodjes kaas zaten. Wat zijn het toch avonturiers, die toeristen…
De 6 maanden studeren zijn inmiddels al weer voorbij. Het enige dat vriend Onno en mij nog restte was een klein detail dat ‘examen’ heet. Beiden hadden we de 3 voorafgaande weken aan het examen een serieus concentratieprobleem, wat resulteerde in een matige voorbereiding. Maar toch, vol goede moed togen wij 13 oktober om 13.45 u naar IDP waar het examen zou plaats vinden. We bleken de enige kandidaten te zijn en werden in een kamertje gestopt met een grote ovalen tafel in het midden. Onno aan de ene kant en ik aan de andere. Om 14.15 u komt de surveillant binnen met een pak papieren onder zijn arm. Hij vraagt wie O. de Weerd is en begint Onno vervolgens allerlei procedures uit te leggen en allerlei formulieren en weet ik wat meer onder de neus te schuiven. ‘Eehhm, meneer de surveillant, heeft u misschien ook van die mooie formulieren en boekjes voor mij?’ De surveillant keek mij daarop vervolgens uiterst glazig aan en gaf als reactie: ‘Nee, alleen hij (wijzend naar Onno) doet examen.’ Zou die beste man nou echt gedacht hebben dat ik de komende 3 uur naar Onno zou gaan zitten staren? (Je bent prachtig hoor Onno, daar niet van maar 3 uur is beetje overdreven, vind je niet?) Nog eens gevraagd en benadrukt dat ik toch echt ook datzelfde examen dien te gaan maken. De surveillant begon wat onrustig te worden en na nog wat aandringen is hij vervolgens op zoek gegaan naar de manager. Dat bleek dezelfde man die ik 1,5 week eerder een bevestiging had gestuurd. Na ettelijke keren heen en weer geloop, telefoontjes en uiteindelijk de manager himself, kwamen mijn papieren alsnog boven water en konden we eindelijk starten. Het kostte me relatief nog aardig wat tijd om weer rustig op aarde neer te dalen, op normale temperatuur te komen (de stoom kwam op een gegeven moment uit m’n oren) en me te concentreren op dat examen. Ach en wee en wat was dat een hels karwei zeg. We zijn na afloop via de pinautomaat linea recta aan de drank gegaan. Dat was volgens ons de enige en tevens juiste reactie op dit hele debacle. Ik hoop dat de resulaten nog lang op zich laten wachten, dan is er in ieder geval nog hoop.
Ik geniet met volle teugen van de luxe in Battambang. Er is bijvoorbeeld een zwembad vrij dicht bij mijn huis en daar maak ik dankbaar gebruik van. Ik begin zowaar steeds meer mensen te leren kennen. Zeker in het zwembad kom ik vaak dezelfde mensen tegen en door een van mijn nieuwe zwemvrinden, een arts, ben ik bijvoorbeeld van de week aan de dinertafel van de staf van het emergency ziekenhuis beland. (Altijd handig om wat verpleegkundigen en chirurgen in de kennissenkring te hebben, je weet maar nooit haha!) Verder tracht ik mij om de dag om 5.45 uur uit bed te hijsen om te gaan…. Joggen. Wat??? Ja joggen. Ik heb per ongeluk gezegd dat ik wel een halve marathon zou gaan lopen op 6 december in Ankor Wat. Wist ik veel hoe ver dat was. Mijn hemel wat een spul zeg. Het enige tijdstip op de dag waarop rennen enigszins dragelijk is in de tropen is dus ‘s morgens heel vroeg. Tja, en dat schiet er wel eens bij in. Ik lig inmiddels een klein beetje achter op het trainingsschema, dat zoiezo belachelijk intens en onmogelijk is. Het ergste tot nu toe was dat ik laatst over straat liep te zwoegen en dat er een motodop driver naast me kwam rijden: “you want moto lady?”
Ik ga m’n tas pakken voor komend weekeind. Op naar Phnom Penh voor het jaarlijkse roeifestijn op de Mighty Mekong en de kneuzen van VSO hebben ook dit jaar weer een bootje weten te bemachtigen. 40 enthousiaste prutsers opeen gepakt in een boot van 50cm bij pakweg 40 meter, ik heb er nu al zin in! Waterfestival betekent tevens verplichte vrije dagen die ik denk ik al studerend (ik heb cursus 2 er maar gelijk achteraan geplakt) aan de kust ga doorbrengen, het kan rotter toch? Lekker warm in het zonnetje, zeetje, strandje…. Beter dan die miezerige 5 graden bij jullie. Zwaai!
PS. Iemand heel erg bedankt voor het upgraden van mijn fotoruimte! Mijn fototoestel heeft alleen kuren op het moment dus nog even geen foto's
-
29 Oktober 2009 - 14:32
Danielle:
Nu hoor ik tenminste dat ik niet de enige ben, die hard moet leren en studeren:)
en vergeleken met jou doe ik nog nie veel dr an,
dat is een hele opluchting.
Enne even danken wat kan ik nog meer zeggen,
oja natuurlijk.
GEFELICITEERD
nog. beetje laat maarja.
was er ook nog visite of niet?
ik stop er maar weer mee want ik moet geschiedenis leren, over de regering ofzo:(
xx(L) -
29 Oktober 2009 - 16:52
Rick:
HEE HEE HEE..
Pasop he.. het is hier dan wel 5 graden.. maar wij liggen hier teminste niet half kokend, pruttelend en bradend in de zon..
Helaas.. Och.. het word weer tijd voor zomer (L)
Hier begint het nu aardig donker te worden, en kom net van men fysio terug..
Ja fysio ja, ik heb sinds.. uhm, sinds mei? fysiotherapie voor mijn rug.. teminste dat dacht ik :) Ik kom dus daar, ik had geen idee wat me te wachten stond.. Krijg ik een hele waslijst wat niet goed aan me is, hier volgt hij: Voeten ingezakt, knieen ongelijk, heupen ongelijk, romp afwijking naar links, curriose (ofzo, het is een S-vorm in je rug) in mijn rug, spiermassa in men schouders niet genoeg mmm.. was dat het? Volgensmij wel.. En nog het ergste was..
de eerste keer..
MOEST IN MIJN ONDERBROEK GAAN STAAN. Jaja, niemand was zo leuk om mij in te ligten over
dat ik dus een sportbroek ofzo aan moest.. Dat had ik dus niet bij me, en mevrouw verteld me opeens dat ik me mag uitkleden, heb dat half in shock maar gedaan, vrolijk in mijn onderbroek die sessie afgemaakt.. MAAR WAT EEN HEL.
Dus, dat doe ik nooit meer (L)
Dit nieuwe schooljaar bevalt me niet zo.. waarom dan niet? De klas, is een één woord.. prut :) Naja dat zegt boekdelen niet?
Heb al 3 onvoldoendes, helaas, en nog erger is dat nu alle cijfers tot het eind aan mee tellen..? Help?
Oja oja, vandaag hadden we schoolfoto, altijd zo dom om dat in de herfst/winter te doen.. zijn we allemaal weer lelijk en afgewit :(
Maargoed, ik had dus mijn moeder beloofd om
dit jaar met een bigsmile op de foto te gaan, wat me denk ik gelukt is ^^ DUS, wat een feest!
Bij de klassenfoto.. daar praat ik liever niet over, ik denk dat ik er uitzonderlijk appart erop sta.. we wachten af, en er werd iemand tijdens het fotos maken aangevallen door een eend, dus dat was ookal een heel avontuur.
Ik moest zo'n boek lezen voor school.. dus ik las Koning Arthur, leuk boek.. alleen het einde.. iedereen gaat dood :P Dus dat was een prut einde..
Heb ik nog wat te melden.. Oja, ik heb dus een hobby.. eindelijk.. KOKEN, jaja vrouw vis, hier is uw Keukenprins :D
Weg met die magnetronmaaltijden en die 5jaar oude rijst, want hier is RICK je redder in hongersnood! :D
Papapapraddappaaaa!
En mijn kamer word half verbouwt, krijg nieuw behang ^^, ik was dat babyblauw en met een gezellige safarirand wel een beetje zat.. DUS tijd voor vernieuwing :)
Dus.. .. ..
Oja, ik weet trouwens hoe dat dat regenseizoen enzo komt, door de moesson, wat je allemaal niet bij aardijkskunde leert he! >;D
Nou, mijn verhaal is weer veel te lang aan het worden.. maar dan bent u in iedergeval weer tiptop op de hoogte!
Bye!
-
29 Oktober 2009 - 17:59
Judith K.:
ga jij maar lekker in de zon zitten: wij hebben lekker weer de traditionele speculaas en kruidnoten voor de boeg. Gezellig 's avonds kaarsje, wijntje, toastje, open haard (eeeh, in mijn fantasie dan) en lekker een warme trui aan. Nu ja, ieder zijn smaak.
Succes met de roeiwedstrijd: geef hem van katoen. Jou kan toch niets gebeuren als een vis op, eeehhhh in het water.
groetjes, en succes met cursus 2 -
31 Oktober 2009 - 10:10
Sabine:
Ach, wat heerlijk weer een beetje hectiek van Cambodja mee te krijgen... :) Succes! -
03 November 2009 - 13:45
Ruud Friesema :
Hallo nicht .
Ik ben wat laat maar nietemin is het wel gemeend ,nog gefeliciteerd met de verjaardag .
En ik hoop voor je dat je geslaagd bent.
Je tante uit Alphen a/d Rijn. ( ook van die vechtgenoot van mij.) -
10 December 2009 - 15:30
Elly Van Der Hel:
Hoi Corine,
Op de valreep....want ik heb het gevoel dat er binnenkort zomaar weer een nieuw verslag op je site verschijnt.
Hopelijk werken de toiletten inmiddels en zijn de lekkages verleden tijd in jullie kantoorgebouw.
Verder ben ik benieuwd hoe het met de marathon (held!), roeiwedstrijd en je examen is afgelopen.
Lieve groeten vanuit een Nederland, waar het momenteel maar heel kort kort dag is en jawel, letterlijk miezerig en grauw. -
16 Januari 2010 - 22:00
't Aquarium:
Welkom in Battambang. Veel slapen en lekker nagenieten van alle leuke dingen. Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
