Beessies
Door: Corine
Blijf op de hoogte en volg Corine
24 Februari 2008 | Cambodja, Sisŏphŏn
Ik heb beessies! Allereerst mijn huisdier die gratis bij mijn nieuwe huis is inbegrepen: een schattig vleermuisje die 38 keer per minuut langs m'n hoofd scheert als ik sta te koken (of iets wat daar voor door moet gaan). Uitermate gezellig. Verder heb ik het genot om naast een abatoir te wonen. Dat betekent dat ik iedere morgen steevast in elk geval rond 5.00 uur gewekt wordt door een oorverdovend kabaal. Het begint met gestommel en wat gezellig geknor ('t varken weet nog van niks en scharrelt vrolijk rond), dan begint het gillen (oh, oooh, onraad!) wat al vrij snel over gaat in krijsen (dit is niet goed, iemand, doetantochwat!!) met als hoogtepunt totale hysterie (fok, ik word vermoord!!) gevolgd door een minuutje stilte, waarin de slachter vermoedelijk even staat bij te komen. En dan wordt er een tijdje vrolijk op los gehakt, tsjop tjsop tjsop... en is het varken in mooie stukjes verdeeld; klaar voor transport naar de markt. Alles wordt verkocht en dus ook gegeten, van kop tot poten, inclusief alle ingewanden. Iemand trek in een gekookte varkenskop? Stinkt wel een beetje kan ik melden.
Het huis waar ik momenteel woon is van hout. Dit betekent dat alles erg gehorig is. Vaak ben ik al wakker voordat het varkensgedruis losbarst. Het dak is namelijk gemaakt van metaal-achtige platen. Op zich is dat geen enkel punt ware het niet dat er een behoorlijke ratten en/of muizenpopulatie rond/in/op mijn huis woont, die met name 's nachts huishoudt. Als ik niet door gillende varkens gewekt wordt is het wel door scharrelende beessies op het dak en langs de houten luiken. De eerste nacht zat ik stijf recht op in bed door de herrie. Ik was er van overtuigd dat een of ander beest mijn eindelijk uitgepakte mooie lampje aan stukken gereten had, of iets anders woests in de woonkamer aan het doen was. Gelukkig niets van dat al, het speelt zich allemaal buiten af tot nu toe.
Sprinkhanen, spinnen, een muggenplaag in de keuken en badkamer, kakkerlakken; ik krijg ze er allemaal gratis en ongevraagd bij maar ach, het went. Ik zit tegenwoordig zo gezellig in de beesten dat ik er zelfs over denk om een hond te nemen. Hahaha, er vallen nu waarschijnlijk diverse mensen van hun stoel! Corine, de dierenhater, die bang en allergisch voor honden is, overweegt een hond te adopteren! (Cambodja doet rare dingen met een mens...) Er zijn nog een paar kleine dingetjes die de definitieve aanschaf van het mormel in de weg staan, bijvoorbeeld een totaal gebrek aan kennis van honden, maar dat is wellicht vrij eenvoudig op te lossen.
En ja, dat Cambodja rare dingen met een mens doet is in mijn geval inmiddels wel bewezen. Om de schok niet al te groot te maken bewaar ik de rest voor het volgende verhaal. Tot snel!
P.s. Ik heb diverse keren de vraag gekregen of mijn postadres door de verhuizing veranderd is. Het adres is en blijft gewoon hetzelfde:
Corine Vis
VSO Programme Office
PO BOX 912
Phnom Penh
Cambodia
Het huis waar ik momenteel woon is van hout. Dit betekent dat alles erg gehorig is. Vaak ben ik al wakker voordat het varkensgedruis losbarst. Het dak is namelijk gemaakt van metaal-achtige platen. Op zich is dat geen enkel punt ware het niet dat er een behoorlijke ratten en/of muizenpopulatie rond/in/op mijn huis woont, die met name 's nachts huishoudt. Als ik niet door gillende varkens gewekt wordt is het wel door scharrelende beessies op het dak en langs de houten luiken. De eerste nacht zat ik stijf recht op in bed door de herrie. Ik was er van overtuigd dat een of ander beest mijn eindelijk uitgepakte mooie lampje aan stukken gereten had, of iets anders woests in de woonkamer aan het doen was. Gelukkig niets van dat al, het speelt zich allemaal buiten af tot nu toe.
Sprinkhanen, spinnen, een muggenplaag in de keuken en badkamer, kakkerlakken; ik krijg ze er allemaal gratis en ongevraagd bij maar ach, het went. Ik zit tegenwoordig zo gezellig in de beesten dat ik er zelfs over denk om een hond te nemen. Hahaha, er vallen nu waarschijnlijk diverse mensen van hun stoel! Corine, de dierenhater, die bang en allergisch voor honden is, overweegt een hond te adopteren! (Cambodja doet rare dingen met een mens...) Er zijn nog een paar kleine dingetjes die de definitieve aanschaf van het mormel in de weg staan, bijvoorbeeld een totaal gebrek aan kennis van honden, maar dat is wellicht vrij eenvoudig op te lossen.
En ja, dat Cambodja rare dingen met een mens doet is in mijn geval inmiddels wel bewezen. Om de schok niet al te groot te maken bewaar ik de rest voor het volgende verhaal. Tot snel!
P.s. Ik heb diverse keren de vraag gekregen of mijn postadres door de verhuizing veranderd is. Het adres is en blijft gewoon hetzelfde:
Corine Vis
VSO Programme Office
PO BOX 912
Phnom Penh
Cambodia
-
24 Februari 2008 - 11:50
Elsa Smit:
Hoi Corine Ik lees je berichten elke keer en ik heb heel veel bewondering voor je. Het lijkt me een zeer leuke ervaring maar wel heel erg moeilijk. Gelukkig kom je steeds positief over maar zijn er steeds weer nieuwe uitdagingen waar je tegenaan loopt dus "petje af". Veel plezier nog met al je "huisdieren" en een hond nemen is misschien niet eens zo slecht idee.
Groetjes Elsa -
24 Februari 2008 - 12:45
Judith:
met zo'n ervaring zou ik noooooit meer varkensvlees eten, wat ik zou een complete veganist worden met die dierentuin van jou. Maar ja, volgens mij zul je in cambodja dan echt omkomen van de honger.
Stiekemerd: zit ons niet zo lekker te maken met zo'n voor velerlei uitleg te interpreteren zin 'om de schok niet te groot te maken bewaar ik de rest voor het volgende verhaal.'
Ik hoop dat je dat 'tot snél' dan ook echt waar maakt. Ik kan amper slapen tot die tijd.
dooeeii -
24 Februari 2008 - 18:29
Hilde:
.....ach....zolang je geen hoofdluizen hebt.....kriebelt het al?
En vandaag hoorde ik, dat je voor kennis van honden bij je zus terecht kunt!
Die heeft me een lief mormel!
Bedankt voor je beestachtig mooie verhaal en hou je taai,Corine.
Lieve groetjes, Jan en
Hilde -
24 Februari 2008 - 20:49
Mireille:
Oh, wat klinkt je verhaal heerlijk bekend! In ons boshuisje moesten we 's nachts regelmatig op vleermuizen jacht, ze vlogen echt rakelings langs je haren en maken ook zo'n hoog piep geluid. En dat abatoir; mijn lagere school stond naast het abatoir, ik ben als het ware groot geworden met gillende varkens (soms stond er ook een pony, dat vond ik zieliger).
Hier laatste week in de boerderij... met weemoed, maar toch ook opgelucht dat er nu eindelijk een eind komt aan al dat geklus. Dat laatste is natuurlijk een illusie...
Je weet dat ik verschrikkelijk nieuwsgierig ben, kom op!
Liefs,
Mi -
25 Februari 2008 - 07:59
Ralf:
Abattoir Blues :) -
25 Februari 2008 - 23:35
't Aquarium:
Hoe moet dat toch met jou. Een boerderij met huisspinnen waar je niet erg blij mee was. En nu, varkenspoten muizenpoten en ook als extra rattenpoten. We hopen maar dat je niet gaat dromen van het gegil van die varkens. Leuk dat Anna een eigen kamer heeft, en iedereen welkom is. Heel veel plezier. -
27 Februari 2008 - 09:39
Astrid:
heeey
ja leuk al die beessies;)
oke dan weet ik weer wat het adres is:)
hier alles goed gaat ook nog goed op school hoge cijfers tsjakka dus ik ga gewoon over zegt school dus geloof ik dan ook!
wat had u de vorige keer leuke foto's er op gezet (wat me overgens een beetje jarlours maakt vooral die in de zee maar wel lekker)
wij hebben nu 1 week vakantie beetje kort maar is te doen zolang je maar kan uitslapne he?;)
maar ik ga nu stoppen al een erg lang stukdus vind het nu wel best...
doei veel plezier daar!!! -x- -
27 Februari 2008 - 11:09
Baukje:
Haaaii! Ben blij te lezen dat je weer een mooi stekkie hebt gevonden. Wat een gedoe zeg met Malai. Hoe is het verder, werktechnisch gezien enzo? Hier nog steeds goed, bijna klaar met mijn eerste placement en dan ga ik waarschijnlijk ook verhuizen naar het noorden, waar mijn 2e placement begint en dan krijg ik zeker een minder goed huiske dan nu, omdat het daar allemaal wat armoediger is. Maar hopelijk geen horrorverhalen zoals jij. Succes weer. Liefs Baukje -
27 Februari 2008 - 11:27
Danielle:
heeey
alles kids met my wel hor
leuk tussen al die beestjes,
dan leert u nog wat (grapje)
lekker vakantie (eindelijk)
kweet niks meer te schrijven
dus dit wast
groetjes my -
27 Februari 2008 - 20:43
Marianne Hofman:
hai, hai
heerlijk elke keer die verhalen over je belevenissen!!!
maarre....tis nu wel een errug kriebelig geheel........enne jij en een hond?!?
het ga je goed meis xx
-
03 Maart 2008 - 12:56
Wendelien:
Nou ben ik toch wel hel benieuwd. Waag het niet om veel tijd tussen dit en je volgende onthullende berichtje te nemen. Hopelijk kom je ook nog aan werken toe met al die 'huisdieren'.
groetjes, Wendelien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
